HELD OF SCHURK

,,De dood van Milosevic krijgt nog een lange nawerking in
Servie'', voorspelt Andreja Mladenovic, woordvoerder van de regerende
Democratische Partij van Servie (DSS). Hij verwacht dat de kwestie
liedt tot radicalisering van de Servische politiek.
Zeker is dat twee politieke partijen, de socialisten (waarvan Slobodan
Milosevic tot zijn dood formeel voorzitter was) en de extreemrechtse
Radicale Partij er alles aan doen om garen te spinnen bij zijn
plotselinge overlijden.
Voor de socialisten biedt zijn dood hoop in moeilijke tijden. De
partij, enkele jaren geleden nog de machtigste van het land, heeft
veel kiezers verloren en speelt alleen nog een rol vanwege haar
gedoogsteun aan het minderheidskabinet van premier Kostunica. Maar de
kans is reeel dat de partij bij de volgende verkiezingen de
kiesdrempel van vijf procent niet eens haalt.
Maar Milosevic' dood kan juist de verdere ondergang van de socialisten
betekenen, meent Dejan Anastasijevic van het oppositieweekblad Vreme.
,,Met zijn dood begint de strijd om het partijleiderschap, maar zijn
zoveel fracties dat de partij weleens helemaal uit elkaar kan
vallen''.
Dat komt de radicalen ten goede. De hoge werkloosheid en slechte
economie zijn een vruchtbare voedingsbodem voor de politici van de
onvrede. Volgens peilingen kunnen ze rekenen op zo'n 30 procent van de
stemmen. Het volgens veel Serviers vernederende Joegoslavie-tribunaal
in en Haag versterkt hun populariteit, want zij zijn verreweg de
luidruchtigste tegenstanders van deze internationale rechtbank.
Politiek stonden ze de afgelopen jaren dicht bij Milosevic, die het
oneens was met de steun van zijn eigen partij aan de regering
Kostunica. De socialisten zien dezer dagen dan ook met lede ogen aan,
hoe de radicalen zijn nagedachtenis proberen te claimen.
Maar Anastasijevic verwacht niet dat Milosevic' dood de Servische
politiek langdurig zal beinvloeden. ,,Of Milosevic een held of juist
een schurkwas, is een jarenoud debat waarin iedereen al lang een
standpunt heeft ingenomen. Dat veel mensen nu een zekere sympathie
voor de familie koesteren, moet je niet verwarren met politieke
aanhang. De meeste mensen willen uieindelijk liever vergeten dat hij
heeft bestaan''.
Wat volgens hem eerder tot radicalisering van de kiezers leidt, is de
houding van de regering. ,,Ze behandelen de Radicale Partij enerzijds
als een respectabele politieke beweging en gebruiken haar anderzijds
tegenover de EU als politieke vogelverschrikker, met de suggestie dat
hun gematigde nationalisme erger voorkomt. Dat maakt de radicalen
aantrekkelijk voor degenen die Europa niet zien zitten. ''.
Hij betwijfelt overigens dat de radicale partij werkelijk zoveel
steunen heeft als de cijfers suggereren. ,,Het aantal mensen dat nog
niet weet wat ze moeten stemmen is meer dan 50 procent, maar daar zijn
weinig radicalen onderr''.
Wel denkt hij dat de dood van Milosevic het toch al lage imago van het
Joegoslavie-tribunaal geen goed doet. ,,Maar dat leidt niet tot
verdere radicalisering. Deze regering had toch al weinig op met het
tribunaal en haar medewerking bestaat vooral uit loze beloften. Daar
verandert zijn dood weinig aan''.