Ergens vorige lente viel me dat doktersweerbericht (dat gesponsord wordt door een geneesmiddelenfabrikant) voor het eerst op. De arts waarschuwde tegen hooikoorts. Daar zat wat in, gezien het jaargetijde, en je kunt er als dokter heel wat minuten mee vullen. De ene week waren het de populieren die hun zaden lieten vallen, de volgende week graspollen. In augustus kwam uiteraard het gevreesde parlagfü, dat in het Nederlands de schone naam ambrosia draagt.
et is een naar plantje, dat oorspronkelijk uit Amerika komt en waar een extreem groot aantal mensen allergisch voor is. Parlagfü wordt te vuur en te zwaard bestreden, op papier althans. Als je het in je tuin hebt staan, dreigen draconische boetes. Maar in de vrije natuur kom je soms hele velden tegen. In Frankrijk schijnen ze het met succes bestreden te hebben, doordat hele dorpen er samen op uittrokken om er iets aan te doen. Hier breidt het onkruid zich ongebreideld uit en heeft de radiodokter weer wat om voor te waarschuwen. Binnenblijven, is zijn advies voor mensen die er gevoelig voor zijn. Of medicijnen tegen hooikoorts halen bij de apotheek.
Maar zijn goede adviezen beperken zich niet tot hooikoorts.

In deze onverwacht warme winterdagen waarschuwt de dokter mij zorgzaam dat het 's avonds behoorlijk kan afkoelen, en warme kleding dan gepast is, maar ook, dat de door hem aangeraden wandeling ook heel goed is voor mensen met suikerziekte of hartproblemen, mits ze het niet overdrijven: een wandeling van vier of vijf kilometer, pakweg een uur, is zijn advies.
En mocht ik al zijn goede raad in de wind slaan, en daardoor toch verkouden worden: een kopje kamillethee met honing doet wonderen.
Zeg nu zelf, tegen zo'n dokter, daar kan toch alleen een zorgzame moeder op die persoonlijk mijn das om mijn hals knoopt en mij waarschuwt mijn jas dicht te houden. Waarna ik met een verveeld, zuchtend 'ja ma' het pand verlaat. Of de radio uitzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten