woensdag 23 juni 2010

KLASSENLERAAR

Toen onze zoon voor het eerst naar school ging, kregen we van iedere Hongaar die we kenden het belang van een goede klassenleraar op het hart gedrukt. Sommige mensen gingen zelfs zover om te beweren dat het er eigenlijk niet toe deed of de school goed was, als het met de klassenleraar maar snor zat. Daarom moest je beslist vooraf kennis gaan maken, en als de leraar, of op die leeftijd meestal de juf, niet beviel, kon je beter een andere school zoeken. Zo'n juf gaat de eerste vier jaar mee, dus het is inderdaad van belang dat je kind, en ook jij, met zo iemand kan opschieten.
Maar ook nadat die vier jaar om waren en onze zoon met wisselende leraren werd geconfronteerd, kwam het belang van een goede klassenleraar regelmatig ter sprake.  En toen we een middelbare school zochten, werden we weer gewaarschuwd toch vooral ook op de klassenleraar te letten. Niet voor niets: zo'n Hongaarse klassenleraar of juf is meer dan gewoon een simpel aanspreekpunt, het is een soort plaatsvervangende ouder met een behoorlijke rol in de opvoeding, die bovendien de hele middelbare schooltijd meegaat. Ooit vertelde een vriendin over een ouderavond op een grote Nederlandse scholengemeenschap, waar de klassenleraar van haar zoon nauwelijks wist over welke leerling het eigenlijk ging. Dat is in Hongarije ondenkbaar.
Zelfs op de middelbare school organiseert de klassenleraar van onze zoon regelmatig uitstapjes, deels in zijn eigen vrije tijd. Er is een wekelijks klassenuur waarin van alles wat maar van belang kan zijn in het leven van opgroeiende pubers aan bod komt. Afgelopen jaar zijn een paar medeleerlingen van hun mobieltje beroofd (helaas, dat gebeurt tegenwoordig ook in Hongarije) en dus is er in de klas over gepraat wat je dan het beste kunt doen.
Er is les gegeven over de gevaren van alcohol, er staat voorlichting over drugs op het programma en hij heeft de racistische praat van een aantal kinderen aan de kaak gesteld. Maar hij heeft ook een keer een uur besteed aan beleefde omgangsvormen, toen hij het gevoel had dat het daaraan tekort schoot en hij is niet zuinig met uitbranders als hij dat nodig vindt. Zijn sterkste wapen is een slechte aantekening in het klassenboek. Een aantal van zulke aantekeningen van de klassenleraar, en een leerling mag gaan omzien naar een andere school. Dat hij een leerling daadwerkelijk noteert, komt dan ook niet zo vaak voor.
Iedere week krijgen we als ouders een e-mail van hem waarin hij belangrijke gebeurtenissen aan de orde stelt: examens die komen gaan, maar incidenten in de klas en adviezen voor ouders met moeilijke pubers.
Toen de vader van een van de kinderen vorig jaar plots premier van Hongarije werd, maande de klassenleraar alle ouders ervoor te zorgen dat het meisje geen slachtoffer zou worden van eventuele politieke aversie die er thuis tegen haar vader werden gekoesterd. In Hongarije, waar politieke meningsverschillen vriendschappen en familierelaties doen sneuvelen, bepaald geen overbodige verzoek.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

He Runa,

Fascinerend die stukken van je. Een wereld half in het nu en half in een (gedroomd) verleden.

Dei groep die zich "Romantisch geweld" noemt, blijft in mijn hoofd zitten. Een waanzinnig treffende naam en daarnaast ook uiterst luguber.

Bedankt voor je inspanningen, ik blif je volgen!

Unknown zei

Erg mooie verhalen inderdaad. Ik blijf ze met plezier en verbazing lezen. Deze zomer weer naar Hongarije!

Daniel zei

Hoi,
Ik weet niet of het hier om een verschil tussen Nederland en Hongarije gaat. Misschien meer om het verschil tussen openbare en buijzondere scholen.
In Nederland zat ik op een bijzondere school en had ik ook op de bovenbouw een klasseleraar die meeging op kamp.
Hier in Budapest zijn het vooral de bijzondere scholen (waar de leraren financieel en vakmatig beter ondersteund worden) waar de leraren ook een deel van hun vrije tijd opofferen aan de vorming van de klas.