tag:blogger.com,1999:blog-22257390.post8838850200369011432..comments2024-02-12T18:59:36.017+01:00Comments on Hongarije In-Zicht: Fluisteren is beleefd! En andere culturele verschillen.Runa Hellingahttp://www.blogger.com/profile/16110920871554254039noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-22257390.post-33646200518425172662014-12-28T03:43:10.921+01:002014-12-28T03:43:10.921+01:00Nou, dat gezamelijk onder een steen is ook in Belg...Nou, dat gezamelijk onder een steen is ook in België heel gebruikelijk. Mijn grootvader is in 1993 overleden, mijn grootmoeder leeft nog altijd, maar haar naam staat al sinds toen op de grafzerk. Wel onder eigen naam, hier is het minder gebruikelijk om je eigen naam op te geven voor die van je man. <br />En dat Nederlanders het imago hebben van luidruchtig te zijn, dat zal je ook wel in België te horen krijgen, vrees ik, zelfs als we het niet zo ver doordrukken als de Hongaren, blijkbaar.bartjehttps://www.blogger.com/profile/17886647956128023358noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-22257390.post-71827212610244891452014-12-11T10:33:25.845+01:002014-12-11T10:33:25.845+01:00Hoi Willem,
Dat met die bloemen doet me denken aa...Hoi Willem,<br /><br />Dat met die bloemen doet me denken aan onze buurvrouw in het dorp. Als je haar bloeiende planten uit de tuin aanbiedt, staat voor haar inderdaad maar één ding voorop: kun je er bloemen vanaf snijden voor op de graven die ze moet verzorgen.<br />En in verband met graven: de gewoonte om de naam van de overlevende partner alvast op de grafsteen te zetten, zodat er later alleen nog maar zijn sterfdatum bij hoeft, is voor ons natuurlijk een vreemde. Net als de gewoonte om vrouwen te begraven onder de naam van hun man, met alleen het achtervoegsel -né en hun eigen voornaam of meisjesnaam niet te vermelden. Maar dat is wel langzaam aan het afsterven, geloof ik.Runa Hellingahttps://www.blogger.com/profile/16110920871554254039noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-22257390.post-9331003539166871742014-12-11T09:24:21.919+01:002014-12-11T09:24:21.919+01:00Het platteland verschilt met de grote stad. En zel...Het platteland verschilt met de grote stad. En zelfs hier zijn plaatselijk nog grote verschillen. <br />Maar om te beginnen zou ik aanraden in deze streek, het noord-oosten van Hongarije, geen bloemen voor iemand mee te nemen. Ze zullen zich waarschijnlijk afvragen wie er dood is. <br />Bloemen zet je niet in een vaas in huis, maar op een graf. Op zich een logisch symbool, want hoewel nog mooi en fris, is een boeket bloemen erg vergankelijk. <br />De Nederlandse kunstenaar Esher maakte ooit een houtsnede van een vaas bloemen met daaronder te tekst "U zij bewust hetgeen wij derven: ons vroeg versterven een oogenlust". En zo is het maar net, volgens mijn dorpsgenoten. <br />Een plantje kan echter wel, en met een orchidee in een potje maak je diepe indruk. <br /><br />Een van de meest schokkende cultuurverschillen voor Nederlanders in deze streek is echter de open manier waarop over geld gepraat wordt. 'Wat heeft dat gekost?' en 'hoeveel geld komt er bij jou per maand binnen' zijn hier hele gewone vragen. <br />Bij een glaasje Palinka in de kroeg gooien mensen hun hele financiële hebben en houden op tafel. <br />Ik heb wel eens aan iemand in Eger gevraagd hoe dat in deze, dichtstbijzijnde, grote stad is. Die herkende het niet. Wel onder goede vrienden, maar niet op de manier waarop dit hier gebeurt. Ik weet eigenlijk van iedereen in het dorp wat hun maandinkomen is, inclusief de burgemeester. Verleden jaar was ik bij de plaatselijke Palinka-stokerij op bezoek. Hier kunnen particulieren hun vaten gistende rotte appels en wat er al niet meer in drank wordt omgezet, inleveren en ontvangen de eruit gestookte alcohol terug. De minimale hoeveelheid in te leveren vloeistof is 450 liter, waar dan zo'n 40 tot 60 liter alcohol van 55% uit komt. Házi Palinka.<br />Hij leek het druk te hebben. Toen ik de eigenaar vroeg naar de handel, werd ik tot mijn stomme verbazing op een stoel in kantoor gezet, en kreeg de boekhouding van het laatste half jaar voor mijn neus. Compleet met mondelinge uitleg nam hij de tijd om dagopbrengsten en hoeveelheden met me door te nemen. Dat zie ik een Nederlandse ondernemer niet doen. <br /><br />Geroddeld wordt er weinig tot niet. Ook niet fluisterend. Je moet iemand heel goed kennen wil diegene zijn mening over derden met je delen. Ook achter de rug van, op wat voor manier dan ook, afwijkende mensen heb ik nooit zien lachen. <br /><br />Tandzorg is een sluitpost. En niet alleen onder de armere bevolking. Mijn buurman kan best een kunstgebit bekostigen, maar heeft in zijn bovenkaak nog één, en onder nog twee tanden. Als die getrokken moeten worden, gaat hij aan een kunstgebit, liet hij me weten. Eerder niet. Dat aanzicht is voor een gemiddelde Nederlander eveneens wennen... <br /><br />Willemhttps://www.blogger.com/profile/10870879540096749943noreply@blogger.com